ALON

by Nepthali Paraiso 13/6/11 10:00pm

Tunay ngang mahirap, magtrabaho sa dagat

Kalaban ay alon, sa ibat-ibang panahon

Itong aking kasama, hirap na hirap na

At nagkakandasuka, dahil hindi na makaya

At sa aking pagmasid, akin ngang nabatid

Tulad din ng buhay, dagat man may ibat-ibang kulay

Magandang pagmasdan kung payapa ang karagatan

Ngunit sabi ng iba, “boring” naman sa kanila

Kay lungkot daw tingnan, mapayapang karagatan

Ngunit sa aking pakiramdam, dala nito ay kapayapaan

At tuwing nangangalit ang karagatan, alon ay naglalakihan

Hampas dito hampas doon, ang tao man ay ganoon

At sa gabing mapanglaw, alon ay naglalakihan

Hindi magandang panahon, aming nararanasan

Hindi ako makatulog, ang barko ay umiindayog

Ayon sa “weather forecast” bukas pa matatapos

Dito sa aking kinatatayuan, dama ko ang kalamigan

Maitim na ulap sa kalangitan, nangangalit na alon sa karagatan

Akin ring natatanaw mula sa kalayuan

Isang barko ring tulad naming, pareho rin ang nararanasan

Bakit hindi ko nadala itong aking camera

Makunan ng larawan, itong alon sa karagatan

Namumuti ang kapaligiran, sa hampas nyang walang liban

Ito nga ang kalaban, ng mga nagtatrabahong seaman

Ito nga ba ang kapalit? Ng malaking kita at saglit?

Kontratang kay bilis, tunay na hindi nakakainip

Depende nga rin sa trabaho, o sa kursong natapos mo

O masasabi ring kapalaran? O akda sa ‘yong buhay