ANG AKING HALAMAN by Pablo Paraiso

Ang sabi ng halaman, “Bakit kami pinabayaan?’

Ang sabi ko naman, “Busy lang ang amu-amuhan”
Kaya’t kayo’y aking lilinisin, at laging didiligan

Pagagandahin at muling bubuhayin

Ng ako’y umalis kayo’y napabayaan

Walang tumitingin at sumusulyap lamang

Mga bulaklak nyong, aking laging pinagmamasdan

Ngayon ay nakangatuyot at walang buhay

Wag kayong mag-alala, lagi ng gigising ng maaga

Upang kayo’y makadaupang palad at aking makausap

Didiligan at lilinisan, na parang pamilya lang

At laging sasamahan hanggat ako’y nariyan

 

Pag-ako ay lumisan at muling nangibang bayan

Ipagbibilin ko sa mga kapatid, na kayo’y sulyapan man lang

Wag kayong bibitaw at magtiis minsan

Patuloy na lumago at magbigay kagandahan

Kaya’t hiling kong pasensya sa akin twina

Minsan nakakalimutan na kayo’y tingnan

Kaya’t  bago mag exercise, sa inyo’y susulyap

Sa umagang kay ganda, ang bati ko mga kasama