“Palimos po, palimos…” ang sambit sa atin
“Paghingi ng limos para sa king pagkain
Nagugutom po ako, parang awa na ninyo”
Si ate at kuya, si nanay at lola
Sawang sawa na sa ginagawa nila
Naiinis na itong ating balana
Sa araw-araw na panghihingi nila
Ang sabi ng nanay nakakainis ng bigyan
Pag nagbigay sa isa, lalapit mas marami pa
Wag na lang bigyan, mamimihasa pang tuluyan
Binibili lang ng rugby, saying ang kaperahan
Ano nga bang kahihinatnan, ng taong lansangan
Na umaasa lang, sa paglimos sa bayan
Sino ba ang may kasalanan, bakit sila nagkaganyan
Dahil nga ba sa hirap ng buhay, un na lang ang paraan?
Sa isang interview, na aking napakinggan
Patuloy silang mamamalimos, sa mga lansangan
Dahil may mga taong, patuloy na nagbibigay
Walang dahilan, para tapusin ang nasimulan
Kaya’t tayo’y maging matalino, sa panlimos sa tao
Turuan natin silang magtrabaho, at hindi mamperwisyo
Walang perang ibibigay, ng bawat isa sa inyo
Upang matigil na, panlilimos sa tao
No comments:
Post a Comment